دفتر دوم

یکی از دانشمندان محیط زیست مغرب زمین اعتراف می کند که کشور های صنعتی که بزرگ ترین مصرف کنندگان جهان نیز هستند آن چنان با سرعت این کره نادر در کهکشان را آلوده می کنند که بشر با تکنولوژی امروز قادر به پاک سازی آن نیست و به عبارتی سرعت آلوده کردن فضا و هوا و زمین و زیر زمین بسیار بیشتر از تلاش برای پاک کردن همین مقدار آلودگی است و هر روز این آلودگی ها افزایش می یابد و اگر چاره ای اندیشیده نشود شاید قرن آتی برای نوادگان ما جز نکبت و بدبختی چیزی به همراه نداشته باشد، از طرفی جمعیت جهان به هفت میلیون نفر رسیده و در هر قرن چند میلیارد به آن اضافه می شود، شرایط گلخانه ای هر سال زمین ما را گرم تر از پیش می کند و منابع آب شرب کمتر و کمتر شده و به آب های شور دریا ها اضافه می شود و در کنار آن اب دریاها گرم تر شده و منبسط می شود و آرام آرام شهر های بندری و خشکی های زیاد تری به زیر آب خواهند رفت .
انبساط جمعیت با انبساط الودگی محیط زیست همراه است و همین امر باعث انقباظ خشکی ها و آب های قابل شرب و کشاورزی است! خود تصور کنید آینده ای که این بشر بدون راه فرار در پیش رو دارد چگونه است!
هر سال کشور های آلوده کننده جهان (کشور های به شدت صنعتی) مانند چین، آمریکا، روسیه، ژاپن و اروپا و جدیداً برزیل و هندوستان در کنفرانس های خود چندین شعار می دهند و قطعنامه صادر می کنند و قرار می شود تا در ۵۰ سال آتی درصدی از گاز گلخانه ای (گاز کربنیک) کمتر تولید شود و تا کنفرانس بعدی همه چیز بدست فراموشی سپرده می شود.
چند روز قبل دانشمندان نجومی سیاره ای بسیار نزدیک با فاصله ۲۲ سال نوری با منضومه شمسی را کشف کردند که شباهت بسیار با  زمین ما دارد،  فاصله اش از خورشید خودش که کوتوله ای قرمز است مانند فاصله ما با خورشید ما ن است یعنی آب اگر در این سیاره باشد حتماً مایع است و همین موضوع می تواند دلیلی بر وجود  موجودات زنده  باشد.
موجودات زنده ای که می توانند در سر آغاز حیات یعنی تک یاخته ای باشند ویا در میانه راه مثلاً دوران ژوراسیک و یا پایان حیات با موجوداتی هوشمند مانند انسان های زباله ساز که در فکر فرار از کره ای می باشند که آلوده اش کرده اند و ناتوان از پاک سازی آن، و یا اصلاً آلودگی محیط زیستشان آن موجودات هوشمند را نابود کرده و آن کره خاکی اسوده از زباله سازان در حال تنفس و پاک سازی خود است.
به هر صورت آن کره خاکی در حال حاظر نزدیک ترین همسایه ما می باشد و  شاید به فکرمان برسد که سری به این آنجا بزنیم، ۲۲ سال نوری فاصله، یعنی اگر با سرعت نور حرکت کنیم ۲۲ سال دیگر به آنجا خواهیم رسید و می دانیم برای رسیدن به این سرعت ها باید تبدیل به انرژی شویم، این امر بسیار ساده است فکر کنید تکه کاغذی را آتش بزنید نور حاصل از آن با سرعت نور حرکت می کند،گمای حاصل که به محیط منتقل می شود و باقی مانده گاز های متساعد شده  است و خاکستر باقی مانده برجا، حال این موضوع را بر عکس کنید! در حال حاظر دانش ما قادر نیست نور حاصل شده ، گاز های متساعد شده،  گرما و خاکستر را تبدیل به کاغذ اولیه بکند!
شاید در آینده نزدیک بتوانیم به سرعت نور نزدیک شویم، اگر به یک چهارم سرعت نور برسیم ، فرض رسیدن بشر به کره همسایه تازه کشف شده ۸۸ سال خواهد بود و اطلاعات ارسالی از آن کره به زمین ۲۲ سال طول خواهد کشید یعنی اگر همه چیز مانند یک برنامه کامپیوتری بدون هیچ اشکالی عملی شود ما یک قرن دیگر اطلاعاتی از همسایه بدست خواهیم آورد، و شاید برای حفظ نسل انسان در این جهان کافی باشد ولی برای ما و فرزندان و نواده ما که محکم به این کره زمین آبی و زیبا چسبیده ایم، راه عاقلانه حفظ این سیاره که از معجزات خلقت است می باشد و برای ما ایرانیان که خود همیشه آینده ساز و تحول گر در جهان بودیم، هستیم و خواهیم بود فرصتی مقتنم است.